PEKING (ANP) – Een Chinees die actievoerde voor schadevergoeding wegens de massale vergiftiging van kindermelk in 2008, is woensdag veroordeeld tot 2,5 jaar cel. Dat heeft zijn advocaat gemeld.
Zhao Lianhai, wiens kind één van de driehonderdduizend kinderen was die ziek werd door de melk, was aangeklaagd wegens het verstoren van de openbare orde. Hij was in december opgepakt omdat hij een betoging hield met andere ouders van zieke kinderen. Hij gaat in beroep tegen het vonnis.
Door de melkvergiftiging in 2008 kwamen minstens zes baby’s om het leven. De melk bleek vervuild met melamine. Kinderen kregen nierstenen en blaasproblemen. Voor de vervuiling zijn 21 mensen veroordeeld. Twee zijn geëxecuteerd.
Amnesty International zei geschokt te zijn ,,dat de autoriteiten iemand opsluiten van wie het Chinese publiek terecht vindt dat het een kinderbeschermer is en geen crimineel.”
bron: kpnvandaag.nl
Op 20-22 september organiseerden de Verenigde Naties in New York een mondiale top over de Millennium-doelstellingen, met de vraag: “wat is de stand van zaken na 10 jaar”.
Voorzitter Hamidon Ali van de VN-raad voor Economie en Sociale Zaken noemde China een model voor andere naties bij het nastreven van de 8 Millenniumdoelstellingen genoemd.
Bekijk de VN Webcast van 20-22 september 2010.
Volgens VN-documenten is de vermindering van de armoede in de wereld grotendeels toe te schrijven aan de verwezenlijkingen in China. Het land heeft reeds de doelstelling bereikt ter halvering van de 85 miljoen armen uit 1990.
Het laatste rapport over deze milleniumdoelstellingen wijst uit dat de doelstelling voor basisonderwijs in China reeds 13 jaar op voorhand bereikt werd. De mortaliteit bij kinderen verminderde van 61 per 1000 geboorten in 1991 tot 25 in 2004. De moedersterfte verminderde van 89 per 100.000 geboorten in 1991 tot 51 in 2003. De verhouding meisjes/jongens in het basisonderwijs bedraagt 88/100 en deze in het secundair onderwijs 89/100. In het Nationaal Volkscongres (het Chinese parlement) bezetten vrouwen 20 % van de zetels.
China redt de idee van de milleniumdoelstellingen en behoedt de wereld voor een afgang in deze.
De Nobelprijs voor de vrede zou dus OOK naar de Chinese regering moeten gaan, maar dat krijgt oude weduwe Europa niet door haar strot.
Lees meer: China’s Contributions to Millennium Development Goals.
recepten en nieuwsjes vanuit Dorpsstraat 31 
China’s binnenlandse verwezenlijkingen zijn inderdaad indrukwekkend, maar de Chinese groei en welvaart is wel gebaseerd op een weinig duurzaam model (net als in het westen). Je analyse houdt ook geen rekening met de externe impact van China’s groei en de vaak perverse effecten:
De voedselcrisis die in 2007 ontstaan is werd mede veroorzaakt door veranderende consumptiepatronen van de groeiende Chinese middenklasse die meer ‘Westers’ is gaan eten (meer vlees en zuivel), waardoor de prijzen van graan en soja onder druk kwamen te staan. Door die voedselcrisis kwamen wereldwijd 166 miljoen meer mensen in extreme armoede en honger terecht.
De export van goedkope Chinese producten die je tot in elke uithoek van de wereld kan vinden, heeft vele lokale ambachtslui en kleine artisanale fabriekjes failliet doen gaan: een aderlating voor lokale economieën in derdewereldlanden want dit zijn de enige sectoren met een significante meerwaardecreatie (in vergelijking met de grondstoffenuitvoer die China wel heeft doen stijgen maar die lokaal weinig duurzame impact heeft).
Uiteraard spreek ik hierbij het oude Europa niet vrij: Europa blinkt nog steeds uit in uitbuiting en vernietigende levensstijl. Maar de Chinese overheid de Nobelprijs van de vrede geven is toch een brug te ver. Tenslotte hebben China’s prestaties bij de MDGs niets te maken met een nobel nastreven van menselijke ontwikkeling, ze zijn een neveneffect van hun kapitalistische groei.
Ik zou zelfs stellen dat het jammer is dat deze Chinese cijfers de wereldleiders nog het gevoel geven dat ze toch iets verwezenlijkt hebben op vlak van de millenniumdoelstellingen.
Je hebt zondermeer gelijk in je analyse, Wim.
Maar de nobelprijs voor de vrede is een politiek instrument geworden, dat zul je met me eens zijn. Obama de nobelprijs voor de vrede geven vooraleer hij ook maar iets verwezenlijkt heeft, terwijl hij 2 oorlogen voert, Israël de hand boven het hoofd blijft houden, Guantanamo is nog steeds niet gesloten…
Dat onze planeet op een catastrofe afstevent, zoveel weten wij allebei. Maar ik vind het pervers dat vanuit een deel vanuit ons deel van wereld we blijven kritiek afvuren op andere staten (in deze ontwikkelingslanden), terwijl we zelf de hand niet in eigen boezem wensen te steken.
Vandaag verscheen het nieuwe armoederapport over Brussel. Ik ben benieuwd of het evenveel stof zal doen opwaaien dan de (reacties op de toewijzing van) de nobelprijs voor de vrede. 25% van de Brusselse bevolking leeft onder de armoedegrens.
Tot slot: Noorwegen heeft zich flink verrijkt door de verkoop van aardolie. Het voerde ondertussen idd een progressief ontwikkelingsbeleid. Maar voor mij is dit precies het uiterste bewijs van de westerse dubbele moraal.
See you!