Trade, Development and Fairness – deel 2 a : the Europeans’ devastating urge to do good

Onderstaande kreeg een vervolg in deel 2b : “I buy goods from poorer countries“

Gisteren brachten we de speech over fair trade, van EU-commissaris Malmström.

Tien jaar geleden sprak de Europese Unie – als lid van de G8 – in Gleneagles veel grotere geloften uit. Dit op aandringen van o.m. Oxfam, dat mee de actie “Make Poverty History” voerde. Veel interessanter dan de Milleniumdoelstellingen kapot te evalueren (Esta China, baby), is na te gaan wat Oxfam – van de drie eisen die het in 2005 formuleerde t.a.v. de G8 – heeft gerealiseerd.

devastating urge to do good

Unfortunately, the Europeans’ devastating urge to do good can no longer be countered with reason.

Dat zei in 2005 de toen 35-jarige Keniaanse econoom James Shikwati, in zijn berucht interview met DER SPIEGEL: “For God’s Sake, Please Stop the Aid!“. Het interview met Shikwati was ter gelegenheid van die G8-top in Gleneagles.

the new scramble for Africa

Er is veel gebeurd, sindsdien. Opmerkelijk op het Wereldeconomisch Forum in Davos dit jaar was het co-voorzitterschap door Oxfam, in de persoon van haar Oegandese directeur Winnie Byanyima.

En Al Jazeera maakt goede documentaires, die nu wereldwijd bekeken kunnen worden. In de reeks “EMPIRE”, deze week de aflevering ‘The new scramble for Africa – Caught between competing powers to the West and East, how can Africa emerge from the race for its riches?‘

Empire reisde naar Kenia

“to examine the continent at the centre of the world as it is courted, cajoled and carved up by global powers to its East and West.”

Daar sprak het o.m. met… James Shikwati, die nog steeds op dezelfde nagel blijft kloppen. Al stelde Al Jazeera vast, dat naast Frankrijk nu o.m. ook China, India, Rusland en Brazilië al-dan-niet-vuile zaakjes komen doen met het armste continent. Deze zullen niet staan springen om sterke mededingingsregels binnen de WHO of wat men zich wilt wensen.

second-hand clothes? no one is freezing here

Interessant ook, in dat interview uit 2005 met James Shikwati, is dit citaat:

Why do we get these mountains of clothes? No one is freezing here. Instead, our tailors lose their livlihoods. They’re in the same position as our farmers. No one in the low-wage world of Africa can be cost-efficient enough to keep pace with donated products. In 1997, 137,000 workers were employed in Nigeria’s textile industry. By 2003, the figure had dropped to 57,000. The results are the same in all other areas where overwhelming helpfulness and fragile African markets collide.

Twee weken geleden toonde opnieuw Al Jazeera een reportage, over die miljardenhandel in tweedehandskledij: ‘Donated clothes flood Senegal markets – second-hand clothes sent by charities in rich countries give local garment manufacturers tough competition‘.

Economist Demba Moussa Dembélé houdt er in de uitzending anno 2015 precies dezelfde mening op na, als zijn collega Shikwati, tien jaar geleden.

Frip Ethique

Oxfam UK komt ook in beeld in de reportage, met haar sociale onderneming “Frip Ethique”. Het heeft een andere kijk op de zaken, dan de twee Afrikaanse economen.
Op haar website schrijft het:

It’s a great way of making sure donations make the most money possible. And it’s also a great way of enabling people to earn a living.

… for God’s sake, please just stop

Het interview met Shikwati in Der Spiegel was er dus ter gelegenheid van de G8-top in Gleneagles uit 2005. De rijkste landen van de wereld beloofden toen hun ontwikkelingshulp voor Africa zwaar op te drijven. Wat Shikwati deed uitroepen:

… for God’s sake, please just stop.

Gangmaker achter die vraag voor meer ontwikkelingshulp was Oxfam UK, met haar campagne “Make Poverty History”.

In deel 3 meer over wat Oxfam, van de drie eisen die het toen formuleerde t.a.v. de G8, heeft gerealiseerd.

Ook verschenen in deze kortreeks “Trade, Development and Fairness” :

– deel 1 : speech over fair trade, van EU-commissaris voor Handel Cecilia Malmström
– deel 2 b: I buy goods from poorer countries

Bovenstaand stuk is de aanzet tot deel 2 b